یکی از شرکتهایی که در سایتهایی مانند storagemojo به آن اشاره مختصری شده است و گفته می شود محصول آن استورج enterprise را متحول خواهد کرد، شرکت infinidat است. این شرکت، یک شرکت اسرائیلی است که روی اینترنت، اطلاعات بسیار بسیار کمی در مورد سیستم آن وجود دارد، و حتی در سایت خودش هم اشاره ای به نحوه کارکردن، یا جزئیات سخت افزاری و تکنولوژی پشت محصولش نکرده است. بنابراین ما تصمیم گرفتیم که اطلاعات بیشتری در مورد آن کسب کنیم.

معرفی شرکت infinidat

شرکت اینفینی دات، یک شرکت اسراییلی و مستقر در شهر هرزلیا اسرائیل است. این شرکت متعلق به فردی به نام Moshe Yanai است. آنطوری که گفته می شود، آقای یانای یک متخصص فنی است که در دهه هشتاد میلادی، برای گسترش بازار تجاری خودش به آمریکا می رود و آنجا با شرکت EMC آشنا می شود. شرکت EMC در آن زمان یک شرکت کوچک با گردش مالی حدود 100 میلیون دلار در سال بوده است. آقای یانای به EMC پیشنهاد کار روی سیستم های استورج متمرکز (centralized storage) مثل انواع SAN را می دهد. پاسخ EMC به این درخواست این بوده که آنها بودجه لازم برای اینکار را ندارند، بنابراین آقای یانای با آنها بصورت مشارکتی کار می کند و با بردن یک تیم از اسراییل، پایه سیستم symmetrix شرکت EMC را بنیان میگذارد. با بزرگ شدن EMC سهم آقای یانای هم از درآمد این شرکت بسیار زیاد می شود، طوریکه با یک درآمد چند میلیارد دلاری از EMC جدا می شود.

آقای یانای بعد از جدا شدن از EMC شرکت XIV را بنیان گذاری می کند که آن هم در زمینه استورج، اما با قطعات commodity کار می کرد. محصول XIV هم بسیار موفق می شود، جوری که IBM تصمیم به خرید آن می گیرد. اما بعد از خرید XIV توسط IBM، آقای یانای با IBM سر آینده و روند پیشرفت XIV دچار اختلاف میشوند و در نتیجه بعد از یکسال آقای یانای از IBM جدا شده، و شرکت infinidat را با پول خودش تاسیس میکند.

همانطور که گفته شد، این شرکت در اسراییل مستقر است و تمام افراد آن هم از افراد دارای تجربه در زمینه استورج هستند. تا کنون این شرکت یک شرکت کاملا خصوصی با مالکیت آقای یانای بوده است که تا الان صد میلیون دلار از پول خودش را در آن خرج کرده است، و صد عدد patent هم به نام خودش ثبت کرده است، اما تصمیم دارد تا دو سال بعد شرکت را وارد بورس کند و وارد مرحله IPO شود.

این شرکت دفاتری در انگلیس، فرانسه، چین و آمریکا دارد، اما در خاورمیانه، به خاطر ترس از واکنش مسلمانان نسبت به ماهیت اسراییلی این شرکت حضور فعالی ندارد، به غیر از یکی دو کشور عربی. به گفته شرکت مشتریان زیادی هم از محصولات این شرکت خریده اند که از آنها می توان به barkleys,BGI China, Verisign, HDMS و دیگران اشاره کرد.

یکی از نکات جالبی که این شرکت دارد این است که داخل آزمایشگاه خودش در حدود 120 پتابایت استورج دارد! و هر سیستمی قبل از تحویل به مشتری در این آزمایشگاه تست شده و بعد تحویل داده می شود.

محصولات این شرکت کاملا نرم افزاری است. به عبارت دیگر این شرکت سازنده سخت افزار نیست و از سرورهای عادی (مثل DELL) و JBOD های سایر شرکت ها استفاده می کند، و بعد از سوار کردن نرم افزار خودش روی آنها، آنرا بصورت turnkey می فروشد. البته این شرکت سود اصلی خود را از نرم افزار در می آورد، و از سخت افزار سود نمی گیرد.

معرفی سیستم infinibox F6000

این شرکت دو محصول F6000 و F2000 دارد، که از نظر نرم افزاری شبیه هم هستند، اما از نظر سخت افزاری F2000 خیلی کوچکتر است. از آنجا که اهمیت F6000 بالاتر است ما اول به توضیح آن خواهیم پرداخت.

سیستم F6000 می تواند تا 500 هزار IOPS و 12 گیگابایت پهنای باند داشته باشد. معمولا استورج هم سرعت بالا و هم IOPS بالا را با هم ندارد اما این سیستم هردو را با هم دارد. در نسل بعدی سرورهای کنترلر این IOPS به بیش از 750 هزار خواهد رسید.

سیستم 99.99999 درصد uptime و پایداری دارد که از آن به seven nines اسم می برند. یک راک کامل (که یک مجموعه استورج است) یک رک 42 یو است که 2.1 پتابایت بصورت usable با هارد 4 ترابایت فضا می دهد. مقدار usable برابر 72 درصد مقدار raw است. (یا همان gross capacity)، اما از آنجا که مقدار usable برای کاربر مهم است معمولا فقط آنرا قید می کنند.

این سیستم در واقع یک unified storage است که می تواند بصورت san/nas/object عمل کند که الان در حال حاضر FC + iscsi آن آماده است و حالت NAS آن هم الان beta است و یا یکسال دیگر وقتی GA شود بصورت کامل release می شود. object storage آن هم برای 2 سال بعد برنامه ریزی شده است. با لینوکس، ویندوز و mainframe کاملا سازگار است. هم web UI, RESTFUL api, cross platform CLI دارد و مصرف آن هم به ازای هر راک 8 کیلووات ساعت است.

سیستم F6000 از یک راک 42 یو با مشخصات فنی زیر تشکیل شده است:

• هشت عدد JBOD یا Disk enclosure که داخل هرکدام 60 عدد دیسک بصورت عمودی چیده می شود. از روی عکس jbod ها به نظر می رسد که باید چیزی شبیه به مدل DNS-1660 شرکت DataOn یا چیزی شبیه آن باشد. این شرکت از دیسکهای NL-SAS شرکت هیتاچی استفاده می کند (در تحقیق backblaze هم دیسک های هیتاچی بهترین پایداری را نشان داده بودند). بنابراین هر راک 480 عدد هارددیسک در خود دارد که با دیسک 4 ترابایت برابر 1920 ترابایت و با دیسک 3 ترابایت 1440 ترابایت می شود. (البته این ظرفیت خام است و ظرفیت مفید 72 درصد این مقدار است)
• کنترلر این سیستم از سه عدد سرور Dell R720 / R730 تشکیل می شود. این سه سرور سرورهای عادی و سخت افزارهای عادی هستند. هر سرور 400 گیگابایت رم دارد، اما نکته بسیار مهم این است که هر سه سرور از طریق infiniband به هم متصل شده اند و بنابراین رم هر سه تای آنها بصورت share بین هر سه دیده می شود و سرورها در مجموع 1.2 ترابایت رم مشترک با هم می بینند. هر سرور 8 تا پورت 8 Gbit FC و دو تا پورت 10GbE و 8 ترابایت هم حافظه فلاش دارد. بنابراین در مجموع این سه کنترلر 24 تا پورت FC و 6 تا پورت 10 GbE و 24 ترابایت فلاش و یک و دهم ترابایت رم دارند. هر سه سرور بصورت active / active / active با هم کار می کنند و در صورت از کار افتادن یکی، دو سرور دیگر هنوز به کار خود ادامه خواهند داد.
• علاوه بر 8 عدد jbod و 3 عدد سرور کنترلر، هر راک متعلق به سه واحد باتری 1U در بالای آن مجهز است. از آنجا که در واقع رم و هارد سرورهای کنترلر، مثل write cache کنترلرهای دیسک SAN عمل می کند، قطع شدن برق آنها می تواند فاجعه در دیتاهای در حال ذخیره ایجاد کند، بنابراین این واحدهای باتری تضمین می کنند هر بلایی سر برق سرورروم آمد، استورج ها تا تکمیل کار خود برق کافی داشته باشند.

روش کاری به این صورت است که این سه سرور با همدیگر با استفاده از رم و فلاش خود فضای کش بسیار بزرگی را تشکیل می دهند که اطلاعات در حال ورود یا خروج از استورج در آن نگهداری می شود. پس از اینکه اطلاعات وارد این cache شد اول با یک مکانیزم erasure code برای حفاظت بصورت 14+2 کد شده (یعنی 14 قسمت اطلاعات اصلی و 2 قسمت اطلاعات redundant)، و بعد روی مجموعه دیسک های سیستم نوشته می شود. از نظر فنی این یک ماتریس بسیار بزرگ داخل رم است که اطلاعات اول داخل آن کش شده و بعد توسط این سه سرور چک سام و کدینگ شده و بعد روی دیسک ها نوشته می شوند.

مکانیزم حفاظت 14+2 است، اما نکته مهم این است که به جای استفاده از الگوریتم های RAID از erasure code استفاده شده است. این باعث می شود بر خلاف راید که فقط یک گروه هارد حفاظت می شود، و مسائلی مانند hot spare و مانند این را ایجاد میکند، اینجا اطلاعات روی صدها دیسک همزمان نوشته شود. یک ویژگی ناشی از این ساختار، این است که سیستم می تواند بدون اینکه دیسکی را به hot spare اختصاص دهد و فضای آنرا تلف کند، هر وقت یک دیسک از کار می افتد اطلاعات آنرا روی فضای خالی آزاد موجود منتقل کند و از آن به عنوان hot spare استفاده کند. در ضمن زمان rebuild در این سیستم، برای یک دیسک 4 ترابایت 15 دقیقه اعلام می شود (زیرا اطلاعات همزمان روی تعداد زیادی دیسک مختلف rebuild می شوند)

ادعای شرکت این است که چون اطلاعات قبل از نوشته شدن روی دیسک، داخل این کش بزرگ نگهداری می شوند، سیستم می تواند آنها را بصورت مرتب و کاملا sequential روی دیسک بنویسد، و بنابراین روی دیسک ها هیچ عملیات خواندن / نوشتن random انجام نمی شود و بنابراین عمر دیسک ها، حتی از چیزی که سازنده آنها ادعا می کند هم بیشتر است. علاوه بر این همه دیسک ها بصورت متعادل پر می شوند (balanced disk writes) و یک hot spot که اطلاعات روی یک یا چند دیسک متمرکز شده باشند، بوجود نمی آید.

سیستم قابلیت های مختلفی، مثل snapshot نامحدود، واسط کنترل HTML5 برای کنترل سیستم از طریق هر دستگاه، امکان سینک کردن آسنکرون دو تا راک مختلف روی شبکه IP و اینترنت، و مانیتورینگ عملکرد سیستم، thin provisioning را هم دارد.

مکانیزم لایسنسینگ و قیمت گذاری

به گفته infinidat قیمت این استورج نسبت به قیمت استورج های high end سایر شرکت ها بسیار مناسب تر است. قیمت استورج EMC در اروپا تقریبا 2000 یورو به ازای هر ترابایت است، و قیمت آن در اسراییل در حدود 1200 دلار بر ترابایت است (ظاهرا کلا قیمت استورج در اروپا خیلی بالا است).

اما قیمت استورج F6000 با تمام مشخصه های آن حدود 700 دلار بر ترابایت، در حجم یک پتابایت، برای یک لیسانس سه ساله است. به عبارت دیگر قیمت یک سیستم F6000 کامل با یک پتابایت حجم قابل استفاده 700 هزار دلار خواهد بود. در واقع ادعای این شرکت این است که استورج High End را با قیمتی معادل استورج های Mid / Low range ارائه می کند. این لیسانس بصورت all included است، و option جداگانه ندارد و در قیمت آن همه قابلیت ها دیده شده است، اما مشخص نیست که بعد از سه سال چه اتفاقی می افتد، و اگر لیسانس جدید خریداری نشود، آیا بازهم استورج کار خواهد کرد یا خیر؟

نکته عجیب دیگر، این است که استورج برای کار و maintenance باید به اینترنت متصل باشد، که خرید آنرا برای بیشتر کشورهایی که با اسراییل مشکل دارند کاری غیری عقلانی می کند. البته این شرکت، با شرکتی به نام stg که بصورت گلوبال کار تعمیرات انجام می دهد قرارداد دارد که اگر چیزی از سیستم خراب شد، آن شرکت برای تعمیر آن اقدام کند، اما ظاهرا maintenance نرم افزاری سیستم با خود infinidate و از طریق اینترنت است.

نکته دیگر این است که این شرکت، زیر یک راک کامل را فقط به شرطی می فروشد که مشتری بخواهد در طی دوره سه ساله لیسانس خودش آنرا تکمیل کند، در غیر اینصورت ترجیح می دهد که چنین کاری را انجام ندهد.

سیستم infinibox F2000

این سیستم شبیه برادر کوچکتر F6000 است. در واقع نرم افزار این دو سیستم مثل هم است ولی F2000 فقط دو JBOD با 120 دیسک روی هم دارد. این سیستم با دیسک های 3، 4 و 6 ترابایت ارائه می شود. کنترلرهای آن 384 گیگابایت رم دارند و 4 برابر کندتر از F6000 است، یعنی زمان rebuild در آن حدود 1 ساعت برای یک دیسک 4 ترابایت طول می کشد.

سیستم IZBOX

داخل سایت شرکت اینفینی دات، محصولی به نام IZBOX (آی زی باکس) به چشم می خورد که ظاهرا بصورت nas عمل میکند. اما این شرکت با اضافه کردن قابلیت NFS / NAS به infinibox، دیگر نیازی به توسعه این محصول ندیده است، و بنابراین آنرا discontinue کرده است.

نتیجه گیری

سیستم infinibox در واقع یک کنترلر دیسک نرم افزاری است، و البته این چیز چندان جدیدی نیست. مدت ها است که اگر کسی به داخل یک کنترلر high end مانند EMC یا netapp نگاه کند، یک پروسسور اینتل، مقدار زیادی رم، و یک سری حافظه برای برنامه ها می بیند. در واقع یک کامپیوتر سرور که فقط با طراحی اختصاصی مادربرد، استتار شده است تا خریدار فکر کند یک قطعه سخت افزاری خاص را می خرد. infinibox این طرز تفکر را میشکند و به جای آن بصورت علنی از سخت افزار عادی استفاده می کند، و آنرا با قیمت پایین تری هم ارائه می کند. به عبارت دیگر اگر infinidat بصورت مستقیم وارد بازار رقابت با شرکت هایی مانند EMC و بقیه شود، کار را برای آنها خیلی سخت تر خواهد کرد.

اما نکته عجیبی که وجود دارد این است که با وجود توضیحات شرکت infinidat مبنی بر داشتن مشتریان مختلف در اقصی نقاط جهان، روی اینترنت اصلا مطلبی در مورد آن پیدا نمی شود. حتی یک مورد بررسی محصول، یا ارزیابی آن، یا قیمت آن روی اینترنت نیست، و این می تواند به خاطر سیاست محافظه کارانه شرکت باشد، یا به خاطر اینکه مطالب ادعایی کاملا واقعیت ندارد.

به هر حال با توجه به ماهیت صددرصد اسراییلی این شرکت، خرید محصولات آن توسط کشورهای اسلامی عقلانی نیست، اما ایده بکار رفته در طراحی سیستم جالب است و می توان از آن الگوبرداری کرد.