مقدمه
استورج های دیتا یکی از مهمترین ارکان سیستم های IT که ما روزمره از آنها استفاده می کنیم هستند. از مرورکردن ایمیل های ما در gmail، نگاه کرده به ویدئوهای youtube، یا بررسی حساب های بانکی، ما هرروز با حجم زیادی از اطلاعات که روی انواع data storage نگهداری می شوند سر و کار داریم. طوری که پیش بینی می شود حجم اطلاعات نگهداری شده بشر تا سال 2017 به 138 اگزابایت برسد، تا این چیزی که ما آنرا digital universe می نامیم بتواند در خود نگهداری کند.
اما سیستم های سنتی بر مبنای RAID مدت ها است که نشان داده اند در رسیدن به این هدف ناتوان هستند، و به همین خاطر است که انواع و اقسام استورج های Big Data با مفهوم object storage پا به عرصه وجود نهاده اند. در استورج های object storage به جای آنکه یک کنترلر راید اطلاعات را بین هارد دیسک های مختلف تقسیم کند، این خود کلاینت ها و نودها هستند که اطلاعات را روی تعداد زیادی نود که هرکدام تعداد زیادی دیسک دارند تقسیم کرده و از آنها می خوانند. مفهومی مانند فایل سیستم در این استورج ها دیگر معنای چندانی ندارد و دغدغه های این سیستم ها، در ابعاد پتابایت است، نه ترابایت!
اما نکته ای که در تمامی این استورج های جدید وجود دارد، این است که در تمامی آنها، هر نود استورج، از یک سرور به همراه تعدادی هارددیسک تشکیل شده است، که نرم افزار object storage روی سرور اجرا شده، و توسط آن نود به شبکه وصل می شود.
اما اگر ما بتوانیم سرور را حذف کنیم و خود هارد دیسک را به شبکه متصل کنیم بهتر نیست؟!
معرفی سیستم seagate kinetic
این همان ایده ای است که سیگیت، یکی از سه سازنده اصلی هارد درایو با مفهوم kinetic خود به دنبال آن است. اگرچه این مفهوم خیلی جدید نیست و قبلا هم افراد دیگری روی آن کار کرده اند، اما سیگیت معتقد است که اکنون زمان ارائه راه حل های object based و software defined است و به همین خاطر آستین را بالا زده است و خودش وارد این عرصه شده است.
سیستم کینتیک از تعداد زیادی هارد، که روی خودشان پورت اترنت دارند و مستقیم به شبکه وصل می شوند، و می توانند اطلاعات را بصورت یک زوج key / value تحویل گرفته و بنویسند یا بخوانند تشکیل می شود.
